Co roku miliony ton pyłu z pustyni Sahara przemieszczają się przez Ocean Atlantycki. To zamglenie może powodować poważne problemy z alergiami i niską jakość powietrza.
Ale dla wielu ludzi może zapewnić bardzo potrzebne wytchnienie od letniego upału i deszczu. Rozprasza również światło, co pomaga tworzyć spektakularne wschody i zachody słońca.
1. Pył saharyjski
Pióropusz pyłu z pustyni Sahara unosi się nad Oceanem Atlantyckim, przynosząc zamglone zachody słońca w niektórych rejonach i prawdopodobnie problemy z oddychaniem. Jak twierdzą meteorolodzy, w tym tygodniu pióropusz pyłu z pustyni Sahara może uciszyć tropiki i ograniczyć powstawanie burz tropikalnych i huraganów. Dzieje się tak dlatego, że suche powietrze w pióropuszu nie jest wilgotne i nie może wspomagać rozwoju burz, które są potrzebne do tworzenia się cyklonów tropikalnych.
Ale pył może mieć także szkodliwy wpływ na nasze ekosystemy i powodować toksyczne zakwity alg, które mogą zabijać życie morskie, takie jak ryby, skorupiaki i ptaki. Dlatego eksperci monitorują pióropusze pyłu, które przemieszczają się w lipcu i sierpniu nad Florydą.
2. Burze tropikalne
W lipcu tropiki stają się bardziej aktywne. Główny obszar rozwoju basenu atlantyckiego między Afryką a Małymi Antylami może stać się dojrzały do rozwoju burz tropikalnych, gdy u wybrzeży zachodniej Afryki pojawią się częste fale tropikalne w ciepłych wodach oceanicznych.
Typowo lipiec nie jest najbardziej aktywnym miesiącem sezonu huraganowego, ale od 1851 roku wystąpiły w nim 194 burze i huragany. Jednak liczba ta blednie w porównaniu z sierpniem, wrześniem i październikiem.
W pierwszych tygodniach lipca zazwyczaj szukamy układów tropikalnych w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych, Zatoce Meksykańskiej i zachodniej części Morza Karaibskiego. Są to klimatycznie gorące miejsca dla rozwoju tropików i mają tendencję do tworzenia burz, które podążają dalej na wschód niż w późniejszym okresie lata, co oznacza, że ich skutki mogą być bliżej lądu.
3. Huragany
Sezon huraganów na Atlantyku zwykle zwalnia w lipcu, ale jest kilka oznak, które wskazują na to, że tegoroczna aktywność może się zwiększyć. Jednym z nich jest wzrost liczby fal tropikalnych, czyli klimatycznych punktów zapalnych, które sprzyjają rozwojowi huraganów.
Innym jest rosnące prawdopodobieństwo powstania burzy w Zatoce Meksykańskiej lub wzdłuż wschodniego wybrzeża Zatoki. Układy te mogą być silne w początkowej fazie i mogą podążać na wschód do Oceanu Atlantyckiego.
Jednakże suche powietrze i ścinanie wiatru mogą ograniczyć rozwój burzy i skrócić jej żywotność. Odnotowano kilka dużych lipcowych huraganów, w tym Berthę w 1996 roku oraz Emily i Dennis w 2005 roku.
Pył z Sahary, jałowej pustyni w Afryce, jest znany z tłumienia tworzenia się cyklonów tropikalnych, a tegoroczna warstwa pyłu saharyjskiego – rzadkie zjawisko, które występuje każdego lata – była głównym powodem, dla którego w lipcu nie utworzył się jeszcze żaden huragan. W tym roku warstwa pyłu saharyjskiego – rzadkie zjawisko każdego lata – jest głównym powodem, dla którego w lipcu nie powstały jeszcze huragany. Jednak ta cisza prawdopodobnie utrzyma się do końca sierpnia, z możliwością rozwoju niektórych zaburzeń tropikalnych.
4. Burze
Burze powstają, gdy atmosfera Ziemi jest niestabilna – ciepłe powietrze przy ziemi miesza się z chłodnym powietrzem w górze i skrapla się. Wilgoć w niestabilnym powietrzu łączy się z ciepłem słonecznym, tworząc chmury, które rozrastają się w chmury cumulonimbus, które mogą sięgać nawet do 25 000 stóp.
Gdy w tych chmurach nagromadzi się wystarczająco dużo energii elektrycznej, może dojść do wyładowań atmosferycznych. To jest przyczyną huków i błysków, które słyszymy podczas burz z piorunami i błyskawicami, dlatego ważne jest, aby być świadomym i stosować się do wskazówek dotyczących bezpieczeństwa. Mogą one być bardzo niszczące, powodując porywy wiatru o prędkości ponad 58 mil/h lub więcej.
