Wizerunek dyrygenta machającego jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki do ustawionych przed nim muzyków może być nieco tajemniczy. Ale prawda jest taka, że używają oni o wiele więcej niż tylko bicia odpowiedniego wzoru.
Szczególnie, gdy jest wielu graczy, muszą komunikować się z nimi w taki sposób, aby wiedzieli dokładnie, co się dzieje. To może wymagać wiele psychologii, mowy ciała i wiedzy o muzyce.
Tablica
Tablica to lekki, cienki kij lub drążek używany przez dyrygentów do kierowania orkiestrą, chórem lub inną grupą muzyczną. Jest to narzędzie, które może ułatwić pracę dyrygenta, ale wymaga też kreatywności, intuicji i ekspresji.
Może być użyta do utrzymania zespołu w czasie i razem, albo do przekazania muzykom wizji muzyki kompozytora. Niezależnie od sytuacji dyrygent musi wiedzieć, jak posługiwać się batutą, aby doprowadzić muzyków do harmonii i pełnej muzycznej perfekcji.
Praca dyrygenta jest często stresująca, a on sam musi często podróżować między salami koncertowymi, miejscami i bazami. Często zdarza się, że dyrygent nosi batutę na pasku lub kamizelce, aby mieć ją zawsze przy sobie.
Wyniki
Podczas prób i występów dyrygent korzysta z partytury. Jest to książka z zapisaną partią każdego instrumentu i tylko w ten sposób dyrygent może się upewnić, że wszyscy grają właściwe nuty we właściwym czasie.
Kiedy dyrygent studiuje partyturę, poznaje formę, strukturę, harmonię, kształty melodyczne, kontur dynamiczny i fakturę, czyli podstawowe zasady, które nadają utworowi jego artystyczne znaczenie. To dogłębne studiowanie pomaga dyrygentowi w interpretacji muzyki i poprawia jego interpretacje.
Dyrygent musi rozumieć, jak przekazać znaczenie muzyki poprzez swój język ciała. Może to obejmować różne techniki, w tym:
Głos dyrygenta
Dyrygent używa różnych niewerbalnych gestów, by komunikować się ze swoim zespołem. Badania Eichenbergera (1994) wykazały, że niewielkie zmiany w gestach niewerbalnych mogą mieć ogromny wpływ na brzmienie zespołu.
Z tego powodu dyrygent powinien unikać przewidywalnych gestów niewerbalnych i od początku występu nawiązywać z zespołem częsty kontakt wzrokowy. Zachęci to zespół do obserwowania jej i reagowania na to, co robi (s. 90).
Jest to ważne dla dyrygentów chóralnych, ponieważ pozwala im wyjść poza kwestie techniczne i wyszkolić chór, by reagował na ich dyrygowanie. To pozwoli im odnaleźć swój głos i tworzyć muzykę.
Ciało dyrygenta
W świecie dyrygentury ciało jest ważną częścią równania. Używając swojego ciała w połączeniu z batutami, dyrygenci przekazują muzykę muzykom, którzy stoją przed nimi.
Powinni także utrzymywać zaangażowanie publiczności i przykuwać uwagę, ponieważ są twarzą organizacji. Może to być stresująca praca, szczególnie w obecnym klimacie zarządzania orkiestrą i zbierania funduszy.
Choć każdy dyrygent używa innego stylu poruszania się, wszyscy używają ciała w sposób, który jest nie tylko zabawny, ale też skuteczny w przekazywaniu muzyki muzykom i publiczności przed nimi. To właśnie ta całościowa świadomość ludzkiego ciała pozwoli dyrygentowi pozostać w grze przez wiele lat bez kontuzji czy bólu.
